Prolaps materice – neugodno stanje koje se može rešiti

Prolaps materice predstavlja spuštanje materice ispod nivoa njenog normalnog položaja u maloj karlici. Nastaje zbog slabosti mišića karličnog dna, koji ne pružaju dovoljnu potporu materici, i dovode do njenog spuštanja u vaginu odnosno ispadanja materice izvan vaginalnog ulaza. Može biti izolovana ili da postoji zajedno sa cistocelom. Može se javiti kod žena svih starosnih dobi, ali se najčešće javlja u postmenopauzi kod žena koje su imale jedan ili više vaginalnih porođaja.

Uzroci prolapsa materice

1. Trudnoća, težak vaginalni porođaj kao i rađanje velike bebe doprinose slabosti mišića karličnog dna.
2. Smanjena količina estrogena u organizmu u periodu postmenopauze značajno utiče na popuštanje zategnutosti mišića i ligamenata karličnog dna, što zajedno sa gubitkom kolagena i elastičnih vlakana u vaginalnom zidu dovodi do češće pojave prolapsa kod starije populacije.
3. Kao značajni faktori rizika pominje se i gojaznost kao i podaci o pojavi prolapsa materice u porodici.

Simptomi prolapsa

Simptomi zavise od stepena prolapsa, a najčešći su osećaj težine u maloj karlici i pritiska prema dole. Nekada se kao prvi simptom može javiti i stres urinarna inkontinencija, odnosno nevoljno oticanje urina, koje se karakteristično javlja pri naporu ili prilikom kijanja, kašljanja, i remeti kvalitet života. Osećaj široke vagine i gubitak tonusa vaginalnih zidova takođe utiču i na kvalitet seksualnih odnosa.

Kako se postavlja dijagnoza prolapsa materice?

Dijagnoza se postavlja na osnovu anamnestičkih podataka, kliničke slike i ginekološkog pregleda, a terapija zavisi od stepena prolapsa. U prevenciji prolapsa uterusa značajnu ulogu imaju Kegelove vežbe za zatezanje mišića karličnog dna, kao i smanjenje telesne težine. Cistocela se može rešavati laserom, kao i magnetnom stolicom.

Terapija prolapsa materice

U terapiji se koristi primena vaginalnih pesara koji pružaju potporu i drže uterus u svojoj normalnoj poziciji. Kod primene pesara veoma je važna i pravilna nega i održavanje higijene jer dugotrajna primena nosi rizik od infekcija.

Najteži slučajevi rešavaju se klinički.